این پل در اصل ماربین نام داشته كه استم تصحیف «مهربین» از فرهنگ اوستایى است و در طى 15 قرن تاریخ اسلامى ایران پیوسته به همین نام شناخته شده و در غربىترین قسمت شهر اصفهان بوده است. این پل در عصر صفوى تغییرى نكرده ولى تعمیرات مكرّر داشته است. چهار فرسنگ به شهر اصفهان مانده رودخانه زاینده رود به شكل ماقديمي ترين اثري كه هم اينك از گذشته هاي دور اصفهان در اين شهر وجود دارد بنائي موسوم به آتشگاه است كه در جاده اصفهان به نجف آباد در نزديكي منارجنبان برفراز يك تپه سنگي قرار گرفته است. اكثر مورخين اسلامي از جمله ابن خردادبه و حمداله مستوفي و ابن حوقل از اين بنا نام برده و آن را آتشكده معرفي كرده اند ويلومتر به روستاي فهجاورستان مي رسيم كه با ادامه اين مسير به ميزان 5/3 كيلومتر ديگر در سمت چپ جاده در عمق 100 متري با آثار مسجدي برخورد مي كنيم كه حدود 40 سال قبل دور تا دور آن جهت حفاظت ديوار كشي شده. انبوهي از قطعات خرد شده كاشي در فضاي آزاد مشاهده مي گردد كه به رنگ هاي آبي لاجوردي فيروزه اي و سفيدهنوز شاهکارهايی از گچ بری ها و نقاشی های عهد صفويه را در بر دارد و تماشا كنندگان را به تحسين و تمجيد وا می دارد. از قسمت‌های جالب توجه اين بنای تاريخی، مينياتورهای هنرمندانه رضا عباسی نقاش معروف عهد شاه عباس، نقاشی های گل و بوته و شاخ و برگ، اشكال وحوش و طيور و گچ بری های زيبا به شكل انواع جام
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند